werkdag 2
Door: Esther Swanenberg
17 November 2010 | Roemenië, Hunedoara
Hallo allemaal!
Daar zijn we weer. We hebben vandaag een zware dag achter de rug, maar voordat we weer losbarsten willen we nog even iets duidelijk maken. De vreselijke dingen die we hier tegenkomen beschrijven we misschien op een grappige manieren, maar in werkelijkheid staan we elke keer met knikkende knieën en hand voor de mond toe te kijken. Dit grijpt je allemaal erg aan, maar er zijn hier ook wel mensen gelukkig hoor, dus denk niet dat alles slecht is.
De momenten waar je in tranen uit zou kunnen barsten worden afgewisseld met momenten waarop we genieten en lachen.
De dag begon vandaag weer met pakketten rondbrengen. Bij het eerste appartement was het al meteen raak. Opgewekt liepen Gert en Gele in het eerste flatgebouw een nogal gammele lift in. Van deze Roemeense lift stonden we wel even te kijken, maar veel keuze hadden we niet, want we moesten immers naar de 9e etage. Tijdens de rit omhoog begonnen we ‘m behoorlijk te knijpen en toen we eindelijk opgelucht waren dat we stil stonden, vielen we ongeveer een halve meter omlaag met nog een naschok. Pfoe, dat was me wat. Maar helaas, we moesten natuurlijk ook nog terug. Het leek allemaal volgens Roemeense begrippen veilig te verlopen, maar ineens bleven we hangen! Paniek, hoe komen we hier ooit nog uit?! Gelukkig werkte het knopje omhoog nog wel en liepen we even later alle trappen af naar beneden. Voor zover, de Roemeense liften.
De volgende verassing stond ons te wachten voor het 5e flatgebouw. Gert kwam ons met een brede glimlach vertellen dat er een paar meter verderop, voor de ingang van de flat, een dier geslacht werd. Stapje voor stapje liepen we richting het flatgebouw en zagen tot dusver alleen 2 poten die boven de heg uitstoken. En 3 keer raden, juist die ingang moesten we hebben! Angstig maar nieuwsgierig gluurden we naar het beest, wat toen nog helemaal heel was. Nadat we pakketten boven hadden gebracht, zag het beest er al heel anders uit. In het midden van een bloedbad lag een stuk vlees met triomfantelijke kinderen er omheen. Zoiets hadden we ook nog nooit meegemaakt.
We zijn tot laat in de middag druk bezig geweest met het heen en weer rijden van spullen. We hebben vandaag 3 schooltjes bezocht die er gelukkig allemaal goed uitzagen, mede dankzij de hulp van de stichting ‘Breda helpt Hunedoara’.
Morgen wacht ons nog een heel leuk uitstapje naar de plaatselijke High School. Dit hebben we vanavond zelf geregeld toen we van de gymzaal van de High School gebruik maakten om een spannend potje tafeltennis te spelen. Tijdens dit jaarlijkse tafeltennistoernooi waren Gert, Yvonne, Ingrid, Arnold, Jos, Vasi en Dan van de partij. Wij waren de introducés dit jaar en wij konden gezellig mee spelen. Met deze fanatieke mensen was de avond dan ook zeer geslaagd.
Morgen staan er ons dus weer bijzondere, nieuwe dingen te wachten. Van een paard met wagen kijken we inmiddels al niet meer op, maar aan de situatie in Hunedoara kunnen we maar niet wennen (en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren).
Bedankt voor alle reacties, we vinden het fijn dat jullie met ons meeleven.
Tot zondag!
xxx
Inger en Esther
Daar zijn we weer. We hebben vandaag een zware dag achter de rug, maar voordat we weer losbarsten willen we nog even iets duidelijk maken. De vreselijke dingen die we hier tegenkomen beschrijven we misschien op een grappige manieren, maar in werkelijkheid staan we elke keer met knikkende knieën en hand voor de mond toe te kijken. Dit grijpt je allemaal erg aan, maar er zijn hier ook wel mensen gelukkig hoor, dus denk niet dat alles slecht is.
De momenten waar je in tranen uit zou kunnen barsten worden afgewisseld met momenten waarop we genieten en lachen.
De dag begon vandaag weer met pakketten rondbrengen. Bij het eerste appartement was het al meteen raak. Opgewekt liepen Gert en Gele in het eerste flatgebouw een nogal gammele lift in. Van deze Roemeense lift stonden we wel even te kijken, maar veel keuze hadden we niet, want we moesten immers naar de 9e etage. Tijdens de rit omhoog begonnen we ‘m behoorlijk te knijpen en toen we eindelijk opgelucht waren dat we stil stonden, vielen we ongeveer een halve meter omlaag met nog een naschok. Pfoe, dat was me wat. Maar helaas, we moesten natuurlijk ook nog terug. Het leek allemaal volgens Roemeense begrippen veilig te verlopen, maar ineens bleven we hangen! Paniek, hoe komen we hier ooit nog uit?! Gelukkig werkte het knopje omhoog nog wel en liepen we even later alle trappen af naar beneden. Voor zover, de Roemeense liften.
De volgende verassing stond ons te wachten voor het 5e flatgebouw. Gert kwam ons met een brede glimlach vertellen dat er een paar meter verderop, voor de ingang van de flat, een dier geslacht werd. Stapje voor stapje liepen we richting het flatgebouw en zagen tot dusver alleen 2 poten die boven de heg uitstoken. En 3 keer raden, juist die ingang moesten we hebben! Angstig maar nieuwsgierig gluurden we naar het beest, wat toen nog helemaal heel was. Nadat we pakketten boven hadden gebracht, zag het beest er al heel anders uit. In het midden van een bloedbad lag een stuk vlees met triomfantelijke kinderen er omheen. Zoiets hadden we ook nog nooit meegemaakt.
We zijn tot laat in de middag druk bezig geweest met het heen en weer rijden van spullen. We hebben vandaag 3 schooltjes bezocht die er gelukkig allemaal goed uitzagen, mede dankzij de hulp van de stichting ‘Breda helpt Hunedoara’.
Morgen wacht ons nog een heel leuk uitstapje naar de plaatselijke High School. Dit hebben we vanavond zelf geregeld toen we van de gymzaal van de High School gebruik maakten om een spannend potje tafeltennis te spelen. Tijdens dit jaarlijkse tafeltennistoernooi waren Gert, Yvonne, Ingrid, Arnold, Jos, Vasi en Dan van de partij. Wij waren de introducés dit jaar en wij konden gezellig mee spelen. Met deze fanatieke mensen was de avond dan ook zeer geslaagd.
Morgen staan er ons dus weer bijzondere, nieuwe dingen te wachten. Van een paard met wagen kijken we inmiddels al niet meer op, maar aan de situatie in Hunedoara kunnen we maar niet wennen (en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren).
Bedankt voor alle reacties, we vinden het fijn dat jullie met ons meeleven.
Tot zondag!
xxx
Inger en Esther
-
17 November 2010 - 10:48
Lotte:
Hee dames!
Wat eng om dit zo te lezen over dat beest.
Heb je dat beeld nu niet op je netvlies?
Succes nog!
Dikke kus -
17 November 2010 - 12:02
Linda:
Hey nichtje!
Ik heb net al je verhalen gelezen! Erg heftig maar ook heel interessant. Veel succes en plezier nog, tot snel!
X Linda -
17 November 2010 - 12:04
Nicole:
Estherr, dat stuk van de lift lijkt me echt heeel eng.. ben blij dat jullie er nog levend uit zijn gekomen ;)
Het lijkt me echt heel mooi om die mensen gelukkig te maken met alle spullen maar ook wel weer heel moeilijk om te zijn dat sommige mensen het zo slecht hebben!
ik ga nu even de foto's bekijken .. veel plezier & succes nog!
xxx -
17 November 2010 - 14:18
Djinte.:
héee, weer wat meegemaakt vandaag.
pff. het contrast tussen daar en hier is zo te horen echt enorm groot! geeft wel een fijn gevoel dat je die mensen daar op deze manier kunt helpen. xxx -
17 November 2010 - 14:57
Henriette En Gerjo:
Doen jullie daar wel een beetje voorzichtig. Stap maar geen lift meer in. Oma komt iedere dag je verhaal lezen, dus vanavond weer een verhaal.
Geniet er nog maar van.
We hopen dat vandaag een iets rusriger dag is geweest.
groetjes van de swaantjes. -
17 November 2010 - 15:28
Heleen:
Hee Esther en Inger!
Wat maken jullie toch veel mee!
Heel heftig allemaal! En wat een eng verhaal van die lift! pfff
Ben benieuwd wat jullie de rest van de week nog mee zullen maken!
Ik heb de foto's bekeken en dat was ook heel indrukwekkend allemaal!
Liefs en tot snel! xxxx -
17 November 2010 - 19:40
Marloes:
hee esther,
Wat heb je toch weer een spannende dag meegemaakt. Van die lift lijkt me echt heel eng. En hier is het nu echt heel rustig zonder jou, gelukkig ben je over een paar dagen alweer thuis.
Ik zit nu al wachten op het volgende verhaal.
xxxxx -
18 November 2010 - 17:57
Anita Blatter:
Dag dames,
Zo'n lift zou echt (n)iets voor Anjo zijn. Ik weet zeker dat hij alle trappen naar boven zou nemen.
Trouwens hij zou misschien ook beneden kunnen blijven om een sigaretje te roken.
Het doet me goed dat er op de scholen nog wat moois gebeurt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
