Lupeni

Hoi allemaal,
Vandaag hebben wij een kijkje genomen in de levenswerken van Ormi en Ilona, twee initiatiefvolle en toegewijde Roemenen, die inmiddels twee scholen hebben opgezet voor gehandicapte kinderen. We vertrokken vanmorgen vroeg naar de school in Hunedoara, waar we gisteren al een kijkje hadden genomen. Vandaag kregen we gezelschap van priester Janos en van twee heren uit Alphen aan de Rijn, Rien en Henk-Jan, die, net als wij, geïnteresseerd zijn in ontwikkelingswerk in Roemenië.
Daarna vertrokken we naar de andere school van Ormi in Lupeni, 2 uur rijden van Hunedoara. Daar stond ons, of eigenlijk Gert en Yvonne, een grote verrassing te wachten. De school is pas anderhalve maand open en nu hebben Ormi en Ilona al iets prachtigs opgebouwd. Het eerste wat opvalt als je aan komt rijden, is de enorme speeltuin. Deze speeltuin is deze zomer tijdens de werkvakantie van de stichting door 30 Nederlandse jongeren opgebouwd. Over deze werkvakantie hebben we al veel enthousiaste verhalen gehoord. De jongeren die hebben meegeholpen kunnen enorm trots zijn op het resultaat. De kinderen rennen vrolijk rond en kunnen samen heerlijk spelen op de speeltoestellen. Een genot om naar te kijken.
Het gebouw zag er aan de buitenkant oud en vervallen uit. We stapten dan ook met enige twijfel naar binnen. De binnenkant deed in eerste instantie veel denken aan de school in Hunedoara, frisse en knusse lokalen met veel versieringen en werkjes van de kinderen. Aan alle kanten gluurden kinderen stiekem om het hoekje heen of kwamen op ons af om ons gedag te zeggen. Allemaal even vrolijk en enthousiast.
Aan de stralende glimlach van zowel Ormi als Ilona, kun je zien hoe veel ze van het werk houden dat ze doen. Ze behandelen deze kinderen alsof het hun eigen kinderen zijn. Dit werkt blijkbaar aanstekelijk, want ook de leraren gaan op een geweldige manier met de kinderen om. Ze steken al hun energie in de school. Zo staan alle leraren een deel van hun salaris (150 euro in de maand) af , om daarmee het salaris van de schoonmaakster te betalen, die daarmee uitkomt op zo’n 75 euro in de maand. Het resultaat van deze onuitputtelijke inzet is terug te zien in de stralende glimlachen van de kinderen.
Wij waren allemaal onder de indruk. Vandaag hebben we een stukje Roemenië gezien, waar de Roemenen trots op kunnen zijn. Aan het doorzettingsvermogen van Ormi en Ilona zou iedereen een voorbeeld moeten nemen, zowel Roemenen als Nederlanders. Zij hebben, zonder enige hulp van de regering maar met de hulp van de stichting, een prachtige basis opgebouwd van een project dat met hulp van onze kant kan uitgroeien en verbeteren. Er is nog veel meer nodig, maar de basis is gelegd. Er is een schoolgebouw met leraren maar er is geen geld voor investeringen, schoolmaterialen en het opbouwen van een praktijkruimte. Hier kunnen wij inspringen. Door geld in te zamelen kunnen wij deze kinderen, die door de regering genegeerd worden, een toekomst bieden.
De spullen die wij hebben ingezameld zijn bij deze scholen op een goede plek terecht gekomen. We zien nu een concreet resultaat van al onze inspanningen, en dat is mooi om te zien. Wij willen daarom iedereen die ons hierbij geholpen heeft bedanken voor de inzet.
Maar onze dag is nog lang niet voorbij. Vanavond wacht ons wellicht een spannende avond… :)
Liefs,
Esther en Inger