Viva España
19 Oktober 2013 | Spanje, Barcelona
Hola!
Jeetje, wat gaat de tijd snel! In mijn vorige berichtje beloofde ik nog om sneller wat van me te laten horen, maar ondertussen is het alweer 3 weken verder. Ik weet niet waar de tijd gebleven is..
De universiteit is in volle gang. Nadat ik wat vakken veranderd heb, omdat ze of op dezelfde tijd werden gegeven, of te belachelijk waren (nee, ik ga echt niet met een naamplaatje op naar alle colleges), volg ik nu: Finance, Business Logistics, Regulation and Competition Policies en Cost Accounting. De een wat leuker dan de ander, maar over het algemeen prima. Ook ben ik bezig met mijn Spaanse taalcursus. Elk vak heeft twee colleges en een werkgroep, dus ik maak lange dagen op de universiteit. Maandag en dinsdag van 11.00 tot 20.30 en donderdag en vrijdag van 09.00 tot 17.30. Dat is wel even wennen. Verder verwachten ze hier dat je actief deelneemt aan de colleges en werkgroepen. Het bepaalt een groot deel van je eindcijfer. Een kleine siësta houden is er dus niet bij ;). Naast de actieve participatie, is ook de Spaanse cultuur van ‘alles op zijn tijd’ terug te vinden op de universiteit. Serieus alle colleges beginnen te laat. De docent komt vaak 5 minuten later dan gepland het lokaal binnen lopen en dan moet nog alles opgestart worden, zodat de meeste colleges 10-15 minuten te laat beginnen. Dat Spanjaarden niet zo stipt zijn heb ik trouwens al eerder gemerkt. Als je met een Spanjaard bijvoorbeeld om 14.00 afspreekt, moet je er niet raar van opkijken dat ze pas een uur later aan komen kakken.
De Spanjaarden hebben ook een heel ander ritme dan ons. Hier wordt bijvoorbeeld pas om 10 uur ’s avonds gegeten. Ik kan je vertellen dat als je ze verteld dat wij normaal om 6 uur eten, ze je behoorlijk gek aankijken. De basisschool is hier bijvoorbeeld pas om 6 uur uit. Om 11 uur ’s avonds zie je nog steeds kinderen buiten spelen. Ook ’s nachts leeft de stad volop. Ik ben geen moment bang geweest om alleen in het donker naar huis te lopen, er zijn altijd wel mensen op straat.
Natuurlijk is er naast de drukke, lange dagen op de universiteit ook nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Ik heb 3 super leuke weekenden achter de rug. Het weekend van 28 september was Iris hier, het weekend daarna ben ik met ongeveer 60 internationale studenten naar Girona geweest en afgelopen weekend waren papa, mama, oma en Marloes hier. Iris was al vaker in Barcelona geweest, dus met haar heb ik vooral door de niet-toeristische straatjes gewandeld die ze nog niet had gezien en zijn we wezen shoppen. Het weekend met papa, mama, Marloes en oma was heel anders. Zij waren nog nooit in Barcelona geweest, dus met hun ben ik vooral de toeristische dingen gaan bezoeken. Het weekend begon niet helemaal zoals we hadden gedacht. Toen papa het vliegtuig uit wilde stappen, was zijn koffer weg. Hij had zijn handbagage verder vooraan moeten leggen, omdat er boven hun geen plaats meer was, en nu had iemand dus de verkeerde koffer meegenomen. We hadden ons al voorbereid op een bezoekje ziekenhuis, aangezien al papa’s spuiten en insuline in de koffer zat, maar gelukkig was dat uiteindelijk niet nodig. Toen we bij de uitgang stonden te wachten, kwam er een vrouw door de deur met precies dezelfde koffer als wij kwijt waren. En inderdaad; dat was ‘m! Ik ben toen samen met haar op zoek gegaan naar haar eigen koffer die achter gebleven was in het vliegtuig. Uiteindelijk vonden we haar koffer, die niet zwart was maar grijs en er verder ook nog eens heel anders uit zag. Nouja goed, wij hadden in ieder geval papa’s koffer terug. Op naar het centrum om het lange weekend te beginnen. Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk te laten zien. Vooral oma heeft haar ogen uitgekeken. Iedereen die langs kwam werd van top tot teen nagekeken. Ik vind het nog steeds erg knap dat ze op 84-jarige leeftijd nog de stap heeft durven te maken om voor het eerst te vliegen en het hier zo goed heeft volgehouden. Dinsdag mochten ze weer terug naar het koude Nederland. Ik kijk nu alweer uit naar het volgende bezoekje: volgend weekend komen Melissa en Manon.
Verder met Girona. We vertrokken op zaterdagochtend. Na iets meer dan een uur rijden, kwamen we aan in Girona. Daar kregen we eerst een rondleiding door de stad. Daarna gingen we naar ons verblijf in ‘the countryside’. We sliepen in een oude molen (zie de foto’s). Na eerst een duik te hebben genomen in het zwembad, gingen we spelletjes doen: zo veel mogelijk kledingstukken met elkaar wisselen in 2 minuten, zo veel mogelijk mensen in één wc-hokje proppen, dieren uitbeelden enz. ’s Avonds was er een neonparty. Iedereen was gekleed in witte shirtjes en kreeg lichtgevende strepen op zijn gezicht. De grote hoeveelheid sangria maakte het feest compleet. De volgende dag was het om 11.00 tijd voor het ontbijt. Maar nee; cakejes, chocolade croissants en koekjes vormen nou niet echt het ideale ontbijt na een avond feest. Gelukkig was er ’s middags een barbecue waardoor de buikjes toch nog goed gevuld waren voordat we terug naar Barcelona gingen. Al met al een geslaagd weekend.
Volgende week heb ik al mijn eerste examen Spaans, ik mag dus wel eens beginnen. Alleen is het strand met dit weer toch wel heel aantrekkelijk..
Tot snel!
Veel liefs,
Esther
Jeetje, wat gaat de tijd snel! In mijn vorige berichtje beloofde ik nog om sneller wat van me te laten horen, maar ondertussen is het alweer 3 weken verder. Ik weet niet waar de tijd gebleven is..
De universiteit is in volle gang. Nadat ik wat vakken veranderd heb, omdat ze of op dezelfde tijd werden gegeven, of te belachelijk waren (nee, ik ga echt niet met een naamplaatje op naar alle colleges), volg ik nu: Finance, Business Logistics, Regulation and Competition Policies en Cost Accounting. De een wat leuker dan de ander, maar over het algemeen prima. Ook ben ik bezig met mijn Spaanse taalcursus. Elk vak heeft twee colleges en een werkgroep, dus ik maak lange dagen op de universiteit. Maandag en dinsdag van 11.00 tot 20.30 en donderdag en vrijdag van 09.00 tot 17.30. Dat is wel even wennen. Verder verwachten ze hier dat je actief deelneemt aan de colleges en werkgroepen. Het bepaalt een groot deel van je eindcijfer. Een kleine siësta houden is er dus niet bij ;). Naast de actieve participatie, is ook de Spaanse cultuur van ‘alles op zijn tijd’ terug te vinden op de universiteit. Serieus alle colleges beginnen te laat. De docent komt vaak 5 minuten later dan gepland het lokaal binnen lopen en dan moet nog alles opgestart worden, zodat de meeste colleges 10-15 minuten te laat beginnen. Dat Spanjaarden niet zo stipt zijn heb ik trouwens al eerder gemerkt. Als je met een Spanjaard bijvoorbeeld om 14.00 afspreekt, moet je er niet raar van opkijken dat ze pas een uur later aan komen kakken.
De Spanjaarden hebben ook een heel ander ritme dan ons. Hier wordt bijvoorbeeld pas om 10 uur ’s avonds gegeten. Ik kan je vertellen dat als je ze verteld dat wij normaal om 6 uur eten, ze je behoorlijk gek aankijken. De basisschool is hier bijvoorbeeld pas om 6 uur uit. Om 11 uur ’s avonds zie je nog steeds kinderen buiten spelen. Ook ’s nachts leeft de stad volop. Ik ben geen moment bang geweest om alleen in het donker naar huis te lopen, er zijn altijd wel mensen op straat.
Natuurlijk is er naast de drukke, lange dagen op de universiteit ook nog genoeg tijd om leuke dingen te doen. Ik heb 3 super leuke weekenden achter de rug. Het weekend van 28 september was Iris hier, het weekend daarna ben ik met ongeveer 60 internationale studenten naar Girona geweest en afgelopen weekend waren papa, mama, oma en Marloes hier. Iris was al vaker in Barcelona geweest, dus met haar heb ik vooral door de niet-toeristische straatjes gewandeld die ze nog niet had gezien en zijn we wezen shoppen. Het weekend met papa, mama, Marloes en oma was heel anders. Zij waren nog nooit in Barcelona geweest, dus met hun ben ik vooral de toeristische dingen gaan bezoeken. Het weekend begon niet helemaal zoals we hadden gedacht. Toen papa het vliegtuig uit wilde stappen, was zijn koffer weg. Hij had zijn handbagage verder vooraan moeten leggen, omdat er boven hun geen plaats meer was, en nu had iemand dus de verkeerde koffer meegenomen. We hadden ons al voorbereid op een bezoekje ziekenhuis, aangezien al papa’s spuiten en insuline in de koffer zat, maar gelukkig was dat uiteindelijk niet nodig. Toen we bij de uitgang stonden te wachten, kwam er een vrouw door de deur met precies dezelfde koffer als wij kwijt waren. En inderdaad; dat was ‘m! Ik ben toen samen met haar op zoek gegaan naar haar eigen koffer die achter gebleven was in het vliegtuig. Uiteindelijk vonden we haar koffer, die niet zwart was maar grijs en er verder ook nog eens heel anders uit zag. Nouja goed, wij hadden in ieder geval papa’s koffer terug. Op naar het centrum om het lange weekend te beginnen. Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk te laten zien. Vooral oma heeft haar ogen uitgekeken. Iedereen die langs kwam werd van top tot teen nagekeken. Ik vind het nog steeds erg knap dat ze op 84-jarige leeftijd nog de stap heeft durven te maken om voor het eerst te vliegen en het hier zo goed heeft volgehouden. Dinsdag mochten ze weer terug naar het koude Nederland. Ik kijk nu alweer uit naar het volgende bezoekje: volgend weekend komen Melissa en Manon.
Verder met Girona. We vertrokken op zaterdagochtend. Na iets meer dan een uur rijden, kwamen we aan in Girona. Daar kregen we eerst een rondleiding door de stad. Daarna gingen we naar ons verblijf in ‘the countryside’. We sliepen in een oude molen (zie de foto’s). Na eerst een duik te hebben genomen in het zwembad, gingen we spelletjes doen: zo veel mogelijk kledingstukken met elkaar wisselen in 2 minuten, zo veel mogelijk mensen in één wc-hokje proppen, dieren uitbeelden enz. ’s Avonds was er een neonparty. Iedereen was gekleed in witte shirtjes en kreeg lichtgevende strepen op zijn gezicht. De grote hoeveelheid sangria maakte het feest compleet. De volgende dag was het om 11.00 tijd voor het ontbijt. Maar nee; cakejes, chocolade croissants en koekjes vormen nou niet echt het ideale ontbijt na een avond feest. Gelukkig was er ’s middags een barbecue waardoor de buikjes toch nog goed gevuld waren voordat we terug naar Barcelona gingen. Al met al een geslaagd weekend.
Volgende week heb ik al mijn eerste examen Spaans, ik mag dus wel eens beginnen. Alleen is het strand met dit weer toch wel heel aantrekkelijk..
Tot snel!
Veel liefs,
Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
